熱帶魚

不安于室
 
首頁鏡像購買出版品 

  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  

頁數 : << 1 ... 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 ... 74 >>

2010隨想  ◎  Shanti
未投郵的信 2010-03-08 06:58:01
Bookmark and Share

1. 數字已經轉到2010。從更高的角度俯瞰人間﹐一束束煙花盛開的慶典﹐這個國
度真的住著那麼多歡慶的理由嗎﹖
2. 還在想那個沒完沒了的討論﹕這個社會還需要詩嗎﹖
這個社會有需要過詩嗎﹖
3. 還在想﹐為什麼說過“寫詩是一輩子的事”的詩人會變成一個不寫詩的人﹐這種問題。
4. 還在想﹐如何做到的﹐從1963到現在﹐記得那麼少﹐白活一場。遺忘太短。
聶魯達是不是寫錯了﹖
5. 對十月要結婚的詩人說﹐其實社會大概沒有那麼多壞人﹐不是壞﹐是其他。詩人呵呵呵報以真誠的嘲笑。這個國度不需要詩。
6. 返鄉。如今不在菜市場在三洋大廈買一棵油菜﹑一棵白菜﹐一棵瓜菜。漫步回到停車場舊運動場邊﹐穿背心校裙的那孩子依稀騎著單車在風裡經過……
7. 隨意看八點新聞。對岸的人們熱烈等待撥款在十月實現供電的想望。活該﹗
8. 大熱天跑去郵局﹐領回從歐洲﹑美洲﹑澳洲寄來的三封信。
郵局是個人出入的場所。但郵差這種工作何時不再需要﹐有一天﹖

[ 點閱次數:6261 ]

Pondok Telefon  ◎  Shanti
Bookmark and Share

Tulisan: fL
Terjemahan: Nur Suraya

……
Sampailah masa berguruh, nampaknya semua budak citi takut pada suara gemuruh, kilat membocorkan langit melalui membran telinga yang ditutupi tangan, suara agung mengalir keluar dari retak, kanak-kanak jauhkan diri bersembunyi di penjuru rumah.
Guruh-gemuruh amat menakutkan,
ku teringat ibuku dari kampung kata sedemikian, jangan cuba elakkan guruh dibawah pokok.

Pondok telefon yang biru, adalah dibawah sepohon Pokok Zaitun daun agung.

主題:对談:微型小說與詩
日期:2月4日
時間﹕下午2點至4點。
地點﹕PJ拉曼大學PC203课室
主持人:張依蘋

主講人:方路、黎紫書
“當黎紫書遇見方路的電話亭”
*現場且有詩人朗讀“有人”。

[ 點閱次數:7914 ]

当你吻入我肩膀底幽谷/Yasmin Ahmad  ◎  Shanti
Bookmark and Share

- For eL and HH

当你吻入我肩膀底幽谷﹐
我双唇分離﹐却没有言语﹐
我双眼緊閉﹐却不曾更清醒﹔
我停止呼吸﹐却前所未有地活著。

今天﹐
地球脸上某个地方﹐
巨石正在陨落﹐船讯消亡。
饥饿的火在呼啸
穿越水泥建筑群的破口。
中毒的牲口擦破平原﹐
天色暗沉﹐被贪婪所塞堵。

但今晚﹐
巴生谷一间渴睡公寓裡﹐
一个短暂的瞬间﹐
每一间房里每一座鐘每一只錶
停摆。
我闻到远方的茉莉与夜来香。
我舌尖有一丝蜜糖与杏仁
以及早已失去的那些希望
的餘味。
在那短暂﹑半透明的瞬间﹐
我过往死去而起皱的皮肤
成堆褪落脚下。

这一次﹐
时间之箭偏离我﹐
众天使的气息紧抱著我﹐
当你吻我
在我肩膀底幽谷。
(Translated from "When you planted a kiss in the valley of my shoulder")

[ 點閱次數:8107 ]

Walaubagaimanapun, Mawar  ◎  Shanti
A Calendar of one's own 2009-11-10 12:37:53
Bookmark and Share

Walaubagaimanapun, Bunga Mawar
/W.Kubin
Terjemahan:Nur Suraya

──Jawab Bei Dao dan Zhang Yiping

Aku tak berdosa demi bunga mawar, bukan ku!
Walau di depan rumah sekuntum bunga kuning berkembang,
sepasu bunga mawar yang tak sengaja bawa rumah.
Itu buah tangan tanpa minta dari Dortmund asing.

Aku tak berdosa demi bunga mawar, sebab ku tak mengaji mawar,
tiada di Hong Kong, tiada di Kuala Lumpur,
tiada di Bonn dan langsung tiada di Wien.
Ia cuma berada dalam sesuatu jambangan tiada di sesegaris puisi.

Ku tahu, ada orang menghukum bunga mawar masa,
ku tahu, ada orang mempersembahkan duapuluh enam tahun dengan duapuluh enam kuntum bunga mawar, katakan:
Yang hijiau begitu sakit, hijau di depan rumahmu, hijau bunga mawar,
hijau ketika pendaratan atas Sarawak, hijautu, yang sekian hilang tu...

Dan aku? Bolehkah ku tak hilang? ── Mu pasti kan hilang!
Demimu adalah puteh, mu adalah melankoli, mu banyak berumur.
Begitulah mu jadi poet dalam kehilangan sendiri,
kehilangan sikit demi sikit yang tak sanggup lari......

Itukah paling akhir? Tiada yang lain lagi?
Ada seorang lagi mengingati setiap bulan enam, katakan:
Demi itu bunga jadi merah. Bunga mana?
Aku tak nampak bunga berkembang depan rumah tingginya.

Aku tak terjemahkan mawar kepada masa,
aku tak juga terjemahkan waktu koyak kapada mawar layu.
Itu pasal orang lain.
Ku cuma hidu ranggi bunga, tak kejar di ekor minit saat.

Jikalau rasa terlampau banyak, jadi terlampau sikit rasa.
Yang terlampau banyak adalah sekian hilang, akan hilang......
Umpama suatu perkataan, umpama suatu suara, umpama keadaan, keadaan kita.
Macam mana itupun? Begitulah orang kata. Itu bukan ku.

Duapuluh enam kuntum bunga mawar adalah sebilah lalang pisau,
lebih daripada sekuntum bunga mawar masa.
Ku cederakan diri, ku sendiri tahu:
Dalam perjalanan ke lapangan kapalterbang, ranggi bunga mawar terjatuh sepanjang jalan tinggalkan kesan......

Dari station ke station tunggalkan satu demi satu ranggi merah, malukan hijau seluruh hutan,
umpama sebuah muka, yang hilang di atas eskalator,
menengok ke bawah, sebuah muka lagi yang hilang ke dalam penurunan,
begitulah mengembara dan mengkhuatiri, jadi bunga terakhir jatuh jua.

7-11-2009 KL

[ 點閱次數:7950 ]

Dear my and yw  ◎  Shanti
A Calendar of one's own 2009-10-31 08:12:36
Bookmark and Share

之一﹐如果你將我遺忘/聶魯達
- for my and yw……

你的名不要再叫雅各﹐要叫以思列。30102009

有件事
我要你認識

你知道的﹕
假如我望向那透明的月﹐在紅樹梢
我窗外緩慢的秋
若我觸
及那火
不可觸及的灰燼
或是木頭皺折的身體
每一件事都抱我向你
像是每一件有的事
芳香﹐光﹐金屬
向著你等候我的眾島
似小舟

Well﹐現在
若一點一滴你不再愛我
我會不再愛你一點一滴

若忽然
你忘記我
別找我
因為我已經忘記你

如果你長長久久地思念
那通過我一生的
旗幟隨風飄揚
而你決定
留我在心之岸那裡
有我的根
別忘了
那一天
在那時刻
我將上舉雙臂
而我的根將啟航
尋索另一片地

但是
若每一天
每分鐘
你感到你以不可觸及的甜
屬於我
若每一天一支花
攀上你的脣尋找我
噢我愛的﹐我的兄弟
我里面火的一切循環
我裡面一無熄滅或遺忘
我的愛尋覓你的愛﹐被愛的
在你一生之久的雙臂裡
不曾離開

[ 點閱次數:7470 ]

Rainy Landscape: Kuala Trengganu/ For Yao Tuo and JR  ◎  Shanti
未投郵的信 2009-10-27 07:37:44
Bookmark and Share

By fL
Trans. by: Tiong

It rains…The bosom of Malay girl waves in the rain. She moves fast on the street
for it rains…
The street wets. It wets her body. The rain leaning close to her bosom. The curve.
Strings of hair. Lips. Tips of tongue. Shy nipples... anxious breathing, speedy pulses...
she feels the passion in rain. Leaning toward the lover in thoughts day and night...
Rain…, A thing of Passion.

[ 點閱次數:5286 ]

沙灘課室  ◎  Shanti
永恒的生活eternal life 2009-09-15 11:40:40
Bookmark and Share

“我現在要去哪兒﹖”
你們問了兩年半。

第九季的迴音隱約徘徊……

“老師﹐明天要穿花花衣噢﹗”
“老師﹐我們用詩把PH包圍了﹗”
“老師﹐我們已經來到海灘﹗”

那是最後一課﹐你們帶我到天涯海角。椰樹下﹐你們搭起一座棚。
逃亡前夕的歌聲響起﹕
“不要回來 你已經自由了
我也已經自由了……”
你們忽然活了起來。
“老師﹐快跳舞﹗”
每一張臉瞬間綻放花朵 - - - -
我們終於踢掉鞋子﹐在沙灘用盡一切力氣赤足狂奔。

親愛的﹐
那是最後的記憶。

我們自由了﹗

刊載隨思第三季第三期

[ 點閱次數:6023 ]

頁數 : << 1 ... 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 ... 74 >>

搜尋

11月 2024
 << <   > >>
        1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30  





XML Feeds

誰在線上?

  • 訪客: 29
本網部落格系統由「有人出版社」基於  系統建製。本網頁面設計由「有人出版社」完成。

有人出版社于2003年成立于馬來西亞吉隆坡﹐由一班年輕的中文寫作者組成﹐目前以業余方式刻苦經營。其成員背景多元﹐來自廣告﹑資訊工藝﹑新聞媒體﹑出版﹑音樂﹑電影甚至投資界。有人虛實並行﹐除了經營網上"有人部落"﹐也專注藝文書籍的出版和製作。